Werken, reizen, genieten en nog veeel meer....

Hoi allemaal,

Het heeft even geduurt voordat we weer een stukje konden plaatsen.
We zijn ook nog allebei ziek geweest en de internetverbinding is niet zoals thuis he;)!
Zeker als we ook nog foto's willen plaatsen zijn we uren bezig, onvoorstelbaar als je bedenkt hoe dat in nederland gaat.
En om bij een internetcafe te komen moeten we 3 kwartier met de motor rijden en als we pech hebben werkt het internet niet of nauwelijks:(
Zo weten jullie ook een beetje hoe dat werkt hier:D Maar door alle leuke reacties die we krijgen op onze verhalen hebben we deze moeite er zeker voor over!!:D

Allereerst iets over het sponsorgeld.
We hebben rond de tafel gezeten om te bespreken wat we gaan doen met het andere deel van het sponsorgeld. Er waren 2 aanvragen voor grote leningen, die de stichting
niet kon veroorloven. Het gaat om een ploeg en een ezel met kar.
- Een ploeg is erg belangrijk, omdat diegene zijn land in het beste seizoen kan bewerken. Als men een ploeg moet lenen kan dit erg lang duren voordat je aan de beurt bent, omdat na de eigenaar, familie en vrienden voorgaan. Dit zorgt vaak voor mislukte oogsten. Met elke nieuwe ploeg zijn weer veel mensen geholpen.
- De ezel en kar zijn hier een belangrijk vervoersmiddel en wordt voor alles en door iedereen gebruikt. Het mooie is dat degene die het geld voor de ezel en kar leent, dit in termijnen terug betaald. Zo komt het geld weer terug bij de stichting en kunnen er weer andere leningen worden verstrekt. Het kan even duren voordat deze plannen uitgevoerd zijn, maar als het zover is horen jullie er zeker van en hopen we te kunnen laten zien!

In de kerk Van Yamah hebben we met alle healthworkers uit de dorpjes een bijeenkomst over bloedarmoede gehad.Met z'n allen hierover informatie uitgewisseld zodat de kennis hierover weer opgefrist is en ze weer een oogje in het zeil kunnen houden in hun eigen dorpje.Op deze manier kan dit probleem vroegtijdig en goed word aangepakt.

Ons 'tripje' nijlpaarden spotten...
Samen met Mieke, de andere vrijwilligster, zijn we naar Bolga gereisd om de rechtstreekse bus naar Wa te halen. Maar je raad het al, de bus was reeds vertrokken. De bus
ging 2 uur eerder dan ze hadden gezegd. Sta je daar met een bomvolle backpack op een busstation met schreeuwende mensen, loslopende koeien, rondsnuffelende varkens en
dan niet te vergeten alle zwervers en bedelaars. Dan wordt het dus in deze chaos zoeken naar een ander vervoersmiddel. En jawel... het geluk is aan onze zijde. Deze trotro
vertrekt al over 4 uur!! En rijd naar het plekje tumu (een dorpje halverwege). Deze trotro, een echt afrikaans, verkreukeld, stotterend, rokend en overvol scheurijzer op
vierkante (zo voelde het tenminste ;)) wielen, bood ons comfort voor de eerste 4 uur van de reis. Na deze rit volgde een nog iets mindere comfortabele reis van 3,5 uur, naar
de stad Wa, met een andere trotro.
Daar snel een plek gezocht om te overnachten, tjonge wat lagen wij toen lekker op bed!
De volgende dag nog een uur rijden naar het nijlpaardenpark in Wechiau.
Daar samen met onze gids een programma gemaakt. Dat werd een mooie riviersafari en slapen in een boomhut.
Van de riviersafari hebben hebben we uitermate genoten.... de kano, de stilte, vogelgezang en als klap op de vuurpijl zelfs 2 ogen van 1 nijlpaard gespot..!:P
's Avonds als echte soldiers met onze rugzakken 3 kwartier door de boes naar onze slaapplek gemarcheerd.
Hoe blij kun je zijn met een plek in een boom..
Hoe warmer hier de dagen worden, hoe kouder de nachten.. nou dat hebben we gevoeld ook! Zo stijf als een plank werden we wakker.
Vanuit de boom hadden we een schitterend uitzicht op de Black Volta river, de grens tussen Burkina Faso en Ghana, en genoten we van de opkomende zon.
Toen begon de lange weg terug, deze liep ook niet zo gesmeerd. Een paar dagen alledrie ziek in Bolgatanga doorgebracht voordat we naar Sandema zijn doorgereisd.

Oh ja, als blanke ben je hier een echte bezienswaardigheid. Als je eraan toe zou geven zou je de hele dag bezig zijn met handen schudden en groeten. Verder alle mannen 'niet te vergeten', die al na 1 blik op je (portemonnee) geworpen te hebben weten dat ze smoorverliefd op je zijn, met je willen trouwen, en met een beetje mazzel wordt je iemands 2e vrouw! Nou wat wil je nog meer? ;) :p

Sinterklaas gevierd met de kinderen in het Fosterhome in Sandema.
In Sandema hebben we voor iedereen cadeautjes gekocht en samen met een paar van de kinderen eten klaargemaakt, Yamfrietjes, (yam komt van een yamboom en is hier een soort alternatief van de aardappel) salade en vlees aan sateprikkers gebraden boven een vuurtje.. een hele lekkernij voor hier! Vlees eten de kinderen bijna nooit, en word gekozen voor vis omdat dat hier het goedkoopst is. Smullen dat iedereen deed..:D
Na het eten, onder het zingen van 'Sinterklaas Kapoentje' ,de zak met cadeautjes binnengebracht. De kinderen kennen dat liedje, dat hebben ze van een vorige nederlandse vrijwilliger geleerd, erg grappig!
Daarna koekjes met chocolade, gemengd met snoepjes onder de kinderen verdeeld, dat ons snoepgoed voor moest stellen.
Allemaal blije gezichtjes... heel leuk!
De meeste kinderen krijgen bijna nooit een cadeautje, sommige hebben ook geen ouders of andere familie meer.

Vandaag stappen we in Bolgatanga op de bus naar het zuiden, ongeveer 16 uur rijden. We gaan daar vakantie houden, toeristische plekjes bekijken en... er komt bezoek vanuit Nederland! Daar hopen we ook kerst en oud en nieuw te vieren, omdat er in het noorden niet veel aandacht aan besteed wordt. We gaan ervan genieten! Misschien komt er tussendoor nog een verhaaltje, maar we willen alvast iedereen goede kerstdagen en jaarwisseling toewensen!!

Liefs Han en Con